Van de hel naar de hemel

Na een laatste dag is Saigon met een familielunch bij Ti Ly thuis met de trein naar Quy Nhon. Helaas geen bedjes maar gewone stoelen, dat wordt een lange nacht....Deborah besluit om elke conducteur zo zielig mogelijk aan te kijken en dat blijkt te werken. Een vriendelijke dame meldt ons dat we vanaf half twee bedjes hebben, hard sleepers but who cares?
We blijven wakker, combi van jetlag en vooruitzicht van bedjes. Ben wel vergeten te vragen hoeveel we moeten bijbetalen. Om half twee dan richting coupe met zes bedjes, op het zesde ligt een lieve mama met haar kindje. Ik vraag de prijs aan de conductrice, ze taxeert me en zegt one million for all. 40 euro, waarschijnlijk kan ik flink afdingen maar het bedje lacht ons toe dus ik betaal. Iets later moet de Vietnamese mama naar het toilet, ze krijgt de deur niet open dus V schiet haar te hulp, die heeft plots de klink in haar hand en de deur is nog altijd dicht. V en de mama hebben de slappe lach. De conductrice komt ons helpen met een gespeeld boos gezicht.
In Dieu Tri nemen we de taxi naar Quy Nhon, geen enkele toerist te zien. Bij het hotel blijkt het fout gegaan, er is maar een kamer, dan maar een an dr hotel maar dat ligt redelijk ver uit het centrum. De straten zijn wat armoedig en er zijn bijna geen restaurants in dit deel. Het hotel is qua Vietnamese standaarden prijzig en armetierig. We besluiten dan ook de volgende dag al door de reizen. De hotel dame spreekt zeer weinig Engels maar het lukt ons om te regelen dat zij het station belt voor tickets. Ik krijg de telefoon in mijn hand geduwd en krijg een perfect Engels sprekende dame aan de lijn die me verder helpt. Missie geslaagd. Bij het hotel stäat een mega shopping mail met cinema, bowlingbanen en Deen Vietnamese versie van mc Donald. Er is ook een grote supermarkt. Het is een rare stad, er zijn veel armetierige straten maar dan ook ineens een supersjieke garage van Ford met allemaal dikke bakken. Het strand loopt tegen de avond vol, we hebben veel bekijks.
De volgende dag naar Danang getreind en dan naar lovely Hoi An. Wat een zalig stadje is dit toch, met een mooi auto en brommervrij binnensteden met wel duizenden lampions. We trakteren onszelf op een hotel met zwembad, slechts vijf euro meer dan dat in Quy Nhon!
We besluiten hier vijf dagen te blijven. We kuieren door de straatjes, laten broeken en een kostuumvest maken bij de kleermaker en kopen souvenirs. We bezoeken oude huizen en tempels en genieten van de relatieve rust.
Twee dagen brommeren we gewoon wat rond, een dag naar de marble mountains en een dag gewoon door het achterland. Daar zien we een waterbuffel met een Vietnamees er op, we stoppen en mogen ook op de buffel zitten voor een foto....wel tegen betaling natuurlijk, slimme business!
De buffel moet twee keer per jaar werken bij het ploegen van het land de rest van de tijd moet hij gewoon zijn.. dus nu verdient hij een centje bij. Het landschap is hier groen door de rijstvelden maar ook duinen en pijnbomen, beetje zoals de Landes. En vooral warm! Hoewel het s avonds lekker afkoelt.
Tot nu toe hebben we een regenbui gehad, net toen we een restaurant binnenstapten en een keer s nachts.
Tussen Danang en Hoi An wordt het ene na het andere resort gebouwd maar wel maar drie hoog en in mooie stijl, geen megablokken, gelukkig maar. Met de nabijheid van de luchthaven kan dit uitgroeien tot resortvakanties, twee weken uitrusten aan een prachtig palmstrand, er moeten dan wel vluchtverbindingen komen.....gat in de markt?
We hebben een dag een snorkeltocht gedaan, in onvervalste James Bondstijl op een speedboot naar de cham eilanden, beetje commercieel, maar wel ok. De groep bestond uit Vietnamese en westerlingen, altijd gezellig om bij de lunch wat te kletsen en tips uit te wisselen.
Morgen richting Doi Hoi, dan twee dagen trekken door de grotten metmovernachting in de natuur en dan twee dagen resort om bij te komen:)
Van daaruit naar Hanoi.